Për t’i mbrojtur meshkujt nga rreziku i kancerit të prostatës, gjithçka që duhet të bëjnë është të qëndrojnë seksualisht aktivë ose të paktën të sigurohen që… ejakulojnë më shumë…
Ngrënia e më shumë perimeve ose rritja e aktivitetit fizik është treguar se ka një rol të rëndësishëm në uljen e rrezikut të kancerit të prostatës. Por cili është roli i derdhjes së shpeshtë?
Sipas Dr Daniel Kelly, Lektor i Lartë i Biokimisë në Universitetin Sheffield Hallam, ka prova që sugjerojnë se ejakulimi mbron nga rreziku i kancerit të prostatës . Sipas një rishikimi të fundit që shqyrtoi të gjitha kërkimet mjekësore përkatëse që u zhvilluan në 33 vitet e fundit, tregoi se 7 nga 11 studime raportuan një efekt të dobishëm të shpeshtësisë së ejakulimit në rrezikun e kancerit të prostatës .
Prandaj, një studim nga Universiteti i Harvardit zbuloi se burrat që derdhnin 21 ose më shumë herë në muaj kishin një rrezik 31% më të ulët të kancerit të prostatës në krahasim me burrat që raportuan katër deri në shtatë ejakulime në muaj gjatë jetës së tyre.
Siç thekson ai, megjithëse mekanizmat nuk janë kuptuar plotësisht, këto studime janë në përputhje me idenë se derdhja mund të zvogëlojë kancerin e prostatës duke reduktuar përqendrimin e toksinave dhe strukturave të ngjashme me kristalin që mund të grumbullohen në prostatë dhe ndoshta të shkaktojnë tumore.
Në mënyrë të ngjashme, ejakulimi mund të ndryshojë përgjigjen imune brenda prostatës duke reduktuar inflamacionin – një faktor i njohur rreziku për zhvillimin e kancerit – ose duke rritur mbrojtjen imune kundër qelizave kancerogjene.
Përndryshe, duke reduktuar stresin psikologjik, ejakulimi mund të zvogëlojë aktivitetin e sistemit nervor, i cili më pas parandalon disa qeliza të prostatës të ndahen shumë shpejt dhe të rrisë mundësinë për t’u bërë kancerogjene.
Fushat e vëmendjes
Pavarësisht këtyre mekanizmave të propozuar, në hulumtimet që sugjerojnë se ejakulimi është mbrojtës, duket se detajet kanë rëndësi. Roli i moshës , për shembull, është vendimtar, pasi ndonjëherë frekuenca e ejakulimit ishte mbrojtëse vetëm në moshat 20-29 ose 30-39 vjeç, dhe ndonjëherë vetëm më vonë në jetë (50 vjeç e lart) dhe në fakt rrit rrezikun në jetën më të re (20 vjeç). Herë të tjera, ejakulimi në adoleshencë (kur prostata është ende në zhvillim dhe maturim) pati efektin më të madh në rrezikun e kancerit të prostatës dekada më vonë.
Eksperti sqaron se duhet maturi në mënyrën se si përkthejmë rezultatet e studimeve. Faktorë të tillë si popullsitë e ndryshme të meshkujve të studiuar, numri i meshkujve të përfshirë në analiza dhe ndryshimet në mënyrën se si matet frekuenca e derdhjes (nëse përfshin marrëdhëniet seksuale, masturbim dhe ejakulim të pa nxitur zakonisht gjatë natës). Përveç kësaj, mund të ketë paragjykim si në matjen e shpeshtësisë së derdhjes ashtu edhe në zbulimin e tumoreve të prostatës.
Roli i testosteronit është gjithashtu i rëndësishëm , por jo me besimin e përbashkët deri tani. Ndryshe nga vitet e hulumtimit, ekspertët tani besojnë se meshkujt me nivele të ulëta të testosteronit kanë një rrezik në rritje të kancerit të prostatës dhe rezultate më të këqija. Për shkak se testosteroni dihet se rrit dëshirën seksuale, një burrë me nivele të ulëta mund të mos ketë të njëjtën dëshirë për aktivitet seksual.
Në përfundim, eksperti arrin në përfundimin se ka përfitime të tjera të aktivitetit seksual dhe ejakulacionit përtej prostatës, si efektet pozitive në zemër, tru, sistemin imunitar, gjumin dhe humorin. Pra, ndërsa marrëdhënia midis shpeshtësisë së ejakulimit dhe kancerit të prostatës nuk është kuptuar plotësisht dhe ekziston një nevojë reale për më shumë kërkime, derdhja e shpeshtë (brenda arsyes) është sigurisht e dobishme, kështu që duhet të jetë pjesë e stilit të jetesës së shëndetshme të një mashkulli.