|
Getting your Trinity Audio player ready...
|
Shkup, 19 maj – Këto ndryshime drastike në skenën politike në kampin shqiptarë nuk është se nuk ndikojnë në proceset tjera që janë sfidë e vendit, siç është integrimi evropian. Aktualisht, vendi ka pasur dhe ka nevojë për një unifikim të plotë duke tejkaluar gjitha dallimet përfshirë edhe ato partiake që një zë i përbashkët të jetë vazhdimi i rrugëtimit evropian. Deklarata e ministrit për Çështje Evropiane, Orhan Murtezani, mëngjesin e sotëm vjen në një moment të ndjeshëm për Maqedoninë e Veriut një shtet që ndodhet në udhëkryqin mes premtimeve evropiane dhe realitetit të një dialogu të bllokuar nga tensione bilaterale. Por njëkohësisht, ajo reflekton edhe një përthyerje të qartë të zhvillimeve të brendshme në skenën shqiptare, që nuk mund të injorohen në analizën e rrugës drejt BE-së, shkruan Zhurnal.
Ndërtimi i besimit me Bullgarinë: mision politik apo mirazh diplomatik?
Murtezani e përkufizoi me kujdes këmbënguljen për integrim si një përpjekje që shmang “bilateralizimin e procesit”. Në thelb, kjo është një kritikë ndaj përdorimit të kornizës evropiane si instrument presioni nga ana e Bullgarisë – një fenomen që e ka mbajtur peng hapjen e kapitujve të negociatave.
Por deklarata e tij për ndërtimin e “besimit të ndërsjellë me Bullgarinë” fton për një lexim më të thelluar: A është kjo një thirrje për një kapitull të ri bashkëpunimi që mbështetet mbi të drejtën ndërkombëtare dhe respektin për identitetin dhe gjuhën maqedonase, apo thjesht një gjest diplomatik për të zbutur retorikën zyrtare?
Në praktikë, ndërtimi i besimit nuk është akt i njëanshëm. Për të funksionuar, kërkon reciprocitet, transparencë dhe ndërmjetësim të sinqertë nga BE-ja faktorë që kanë munguar në përballjet e deritanishme me Sofjen. Kjo e vendos në pikëpyetje aftësinë reale të Shkupit për të ndryshuar status quon pa një përfshirje më të drejtpërdrejtë të Brukselit.
VLEN dhe trazirat në bllokun shqiptar: përtej kalkulimeve, drejt një identiteti të ri politik?
Në të njëjtën dalje, Murtezani nuk i shmangu komentet për situatën e tensionuar në bllokun politik shqiptar, veçanërisht në radhët e Aleancës për Shqiptarët (ASH). Ai artikuloi me qartësi atë që tashmë është bërë e dukshme një ndarje e brendshme midis strukturave që kërkojnë orientim të qartë drejt opozitës dhe atyre që ende lëkunden mes koalicionit të mëparshëm me BDI-në.
Për herë të parë, një ministër nga radhët e VLEN shprehet hapur për “revoltë” në strukturat e ASH-së një sinjal se zhvendosja e boshtit të fuqisë politike shqiptare është më e thellë sesa llogaritjet pragmatike për mandate. Nëse kjo lëvizje kanalizohet në ndërtimin e një alternative politike koherente dhe afatgjatë, atëherë VLEN nuk do të mbetet vetëm një front elektoral, por do të kthehet në faktor politik të qëndrueshëm.
Çfarë do të thotë kjo për shqiptarët dhe për integrimin evropian?
Shqiptarët në Maqedoninë e Veriut nuk janë më thjesht element mobilizues për koalicione qeveritare. Ata janë pjesë aktive e dinamikave vendimmarrëse që ndërlidhen drejtpërdrejt me fatin e integrimit evropian. Prandaj, çdo lëvizje që synon konsolidimin e përfaqësimit politik shqiptar nuk është vetëm çështje e brendshme e komunitetit, por faktor që ndikon në legjitimitetin e qeverisë në negociatat me BE-në.
Ndërtimi i besimit me Bullgarinë apo brenda vetes nuk mund të ndodhë pa një kulturë të re politike atë të përgjegjësisë, të qartësisë ideologjike dhe të përkushtimit për interesin publik. Ky është mesazhi i heshtur që mund të lexohet në deklaratën e Murtezanit nëse zgjedhim të shohim përtej fjalëve dhe të ndjekim drejtimin që ato sugjerojnë. /Zhurnal.mk