266
Poezi nga: Stephen Crane
Përktheu: Irena Dono
I
Ishte një burrë dhe një grua,
të cilët ranë në mëkat.
Atëherë burri ia vari në qafë dënimin
të gjithë asaj.
Dhe u largua me gëzim.
II
Ishte një burrë dhe një grua,
të cilët ranë në mëkat.
Dhe burri qëndroi me të.
Dhe dënimi ra
si mbi kokën e tij, edhe mbi kokën e saj.
Dhe të gjithë njerëzit bërtitën, “Budalla!”
Ai kishte një zemër të guximshme.
III
Ai kishte një zemër të guximshme.
Do të flasësh me të, mik?
Epo, ai ka vdekur.
Dhe tani që e humbe mundësinë,
le të shkojë pikëllimi yt
tek ai që ka vdekur.
Edhe pse mundësinë e ke humbur,
sepse u tregove frikacak.