Shkruan, Sylë Ukshini
Dokumentet e vitit 1999 tregojnë qartë se si Rusia dhe Serbia bashkë vepronin në Këshillin e Sigurimit të OKB-së për të kundërshtuar çdo përpjekje për transformimin e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK).
Pozicioni i Rusisë
• Rusia përmes Sergej Lavrovit paralajmëronte se çdo formë e “emergency corps” apo “Kosovo Protection Corps” ishte në fakt një maskim i ruajtjes së strukturave të UÇK-së.
• Argumenti kryesor ishte se kjo bie ndesh me Rezolutën 1244, sepse në vend të çarmatimit të plotë, do të lejohej ruajtja e organizimit, uniformave dhe armëve të vogla.
• Rusia frikësohej se këto njësi mund të shndërroheshin lehtësisht në ushtri të rregullt dhe të rrezikonin “stabilitetin politik në Kosovë”.
Pozicioni i Serbisë (FRY)
• Beogradi zyrtar theksonte se detyrë parësore e KFOR-it ishte çarmatimi i “terroristëve të UÇK-së” dhe se çdo vonesë po sillte vrasje, rrëmbime dhe dëbime të serbëve nga Kosova.
• Serbia përdorte narrativën e terrorit mbi popullsinë serbe, duke folur për dhjetëra mijëra të dëbuar, qindra të vrarë, qindra të rrëmbyer dhe mijëra makina e banesa të plaçkitura.
• Në çdo dokument, Beogradi kërkonte që KFOR-i të vepronte me urgjencë dhe të “çarmatoste terroristët e UÇK-së në mënyrë efektive dhe energjike”.
Narrativa e përbashkët
• UÇK shihej si kërcënim i përhershëm dhe jo si forcë që duhej integruar në rendin e ri të Kosovës.
• Transformimi i UÇK-së interpretohej si shkelje e Rezolutës 1244 dhe si bazë për “remobilizim të strukturave ushtarake”.
• Rusia dhe Serbia synonin çarmatim total dhe shpërbërje pa asnjë pasardhje institucionale.
Kjo tregon se debati për të ardhmen e UÇK-së nuk ishte thjesht çështje lokale, por një betejë e madhe diplomatike mes fuqive të mëdha dhe Serbisë në OKB.
