Shkup, 25 gusht – Çairi komuna më e vogël në territor por më e dendura në Shkup duket se është shndërruar në arenën ku do të përcaktohet fati politik i shumë aktorëve. Në qendër të kësaj beteje qëndron Izet Mexhiti një figurë që tashmë nuk identifikohet vetëm si politikan, ministër apo lider i një koalicioni, por edhe si “Mexhiti i popullit”, siç e etiketojnë mbështetësit e tij. Bindja e tij se fituesi në Çair tashmë është përcaktuar ka ngjallur debat të gjerë a është kjo thjesht retorikë fushate, apo një realitet politik i bazuar në rrënjët e thella që Mexhiti ka në këtë komunë? shkruan Zhurnal.
Filozofia e rrënjëve dhe rikthimi në bazë –
Në intervistën për MIA, Mexhiti e formuloi qartë politika nis nga kujtesa e vendit prej nga vjen. Ai nuk e fsheh faktin se Çairi është baza e tij e parë politike, vendi ku ai është lindur, rritur dhe mbështetur për dekada. Rikthimi i tij si kandidat për kryetar komune nuk shihet vetëm si ambicie personale, por si një rikthim i natyrshëm i një politikani që kërkon ta kompletojë ciklin me një master plan 50-vjeçar për zhvillimin urban dhe social të Çairit.
Mexhiti ka ndërtuar një narrativë që e veçon nga kundërshtarët një program i bazuar në zgjidhje konkrete dhe jo vetëm premtime. Tre fusha të ndjeshme shfaqen si boshti i fushatës së tij:
Higjiena dhe gjelbërimi – Çairi, sipas tij do të jetë komuna e parë pa mbeturina të dukshme, me kontejnerë nëntokësorë dhe një standard të ri urban për pastërtinë publike.
Parkimi dhe infrastruktura – Nga parkingjet nëntokësore në Sheshin Skënderbej e deri te hapësirat në Gazi Babë dhe Çairçankë, Mexhiti premton një zgjidhje të plotë për problemin më akut të qytetarëve.
Arsimi dhe urbanizimi – Riorganizimi i shkollave për të eliminuar mësimin me dy turne, ndërtimi i shkollave e kopshteve të reja dhe një plan urban sipas modeleve të Stambollit e Bursës me arkitektin Bajram Vardar.
Këto shtylla nuk janë vetëm masa të menjëhershme, por pjesë e një vizioni që Mexhiti e quan “Çairi i së ardhmes”, i menduar për gjysmëshekullin e ardhshëm.
Në planin politik, sfida e tij kryesore është përballja me Bujar Osmanin e BDI-së. Osmani përpiqet ta ngrejë betejën në një nivel identitar e kombëtar, duke e shndërruar garën lokale në një lloj “referendumi politik”. Mexhiti, në anën tjetër, tenton ta mbajë debatin tek problemet konkrete të Çairit si parkimi, mbeturinat, shkollat e trafiku. Kjo qasje i jep avantazhin e një figure pragmatike që flet për jetën e përditshme të qytetarëve, jo për retorikën e madhe politike.
Për më tepër, roli i tij si Ministër i Mjedisit i jep legjitimitet kur flet për gjelbërimin, higjienën dhe planifikimin urban. Kjo kombinon përvojën qeveritare me ndikimin lokal një element që kundërshtarët e tij e kanë më të dobët.
Një nga kartat më të forta të Mexhitit është vizioni për Çarshinë e Vjetër të Shkupit. Ai e paraqet këtë zonë jo vetëm si atraksion turistik, por si motor ekonomik dhe kulturor. Ideja për t’i kaluar mbi 200 dyqane të mbetura nën administratë publike te sektori privat, si dhe planet për parkingje të reja që lehtësojnë qasjen janë shembull pozitiv. Çarshia, sipas Mexhitit, është tashmë “shpirti i Shkupit”, por mund të bëhet edhe zemra e zhvillimit të ardhshëm të Çairit.
Bindja e Mexhitit për fitore absolute nga raundi i parë bazohet në fakte konkrete –
Kur Mexhiti thotë se pret një fitore absolute në raundin e parë, ai e mbështet këtë në dy elemente. Numrat ku ai llogarit mbi 15 mijë vota në një komunë me rreth 80 mijë banorë, çka do të mjaftonte për fitore të pastër.
Bindja politike “Mexhiti i popullit” nuk është vetëm slogan, por përpjekje për ta shndërruar këtë fushatë në një garë identitare mes tij dhe strukturës së BDI-së. Nëse Mexhiti fiton, Çairi bëhet jo vetëm një komunë model urban, por edhe një pikë referimi politike që do të ndikojë në ekuilibrat më të gjerë të politikës shqiptare në Maqedoni të Veriut.
Çairi sot është më shumë se një hapësirë prej 3.4 kilometrash katrorë. Është një laborator politik ku provohet modeli i politikës së projektit kundër politikës së retorikës. Nëse Mexhiti arrin ta materializojë premtimin e tij për fitore absolute dhe nis zbatimin e një master plani 50-vjeçar, atëherë Çairi mund të kthehet nga një komunë problematike urbane në një shembull se si vizioni, përvoja dhe lidhja me rrënjët mund të ndryshojnë një realitet të tërë. /Zhurnal.mk